Miednica jest podporą naszego ciała. Amortyzuje ruchy oraz chroni i stabilizuje narządy wewnętrzne obręczy miednicznej – macicę, pochwę, pęcherz moczowy wraz z cewką moczową i jelita (w szczególności jelito grube).

Mięśnie dna miednicy, nazywane również mięśniami Kegla, to zespół silnie ukrwionych i unerwionych mięśni i więzadeł, rozpiętych pomiędzy kością łonową a kością ogonową. Stanowią one podporę dla organów wewnętrznych, zamykając niejako tułów do spodu.

Ten zespół mięśniowy zbudowany jest z trzech warstw:

  • zewnętrznej, którą tworzy zwieracz odbytu
  • środkowej – mięśnia poprzecznego głębokiego krocza
  • wewnętrznej, którą buduje dźwigacz odbytu i dwie pary mięśni dodatkowych

Przechodzą przez niego ujścia trzech narządów wewnętrznych, znajdujących się w jamie brzusznej: pęcherza moczowego, pochwy oraz odbytu.

 

Kiedy mięśnie dna miednicy są silne, ich napięcie podtrzymuje i stabilizuje narządy wewnętrzne obręczy miednicznej, jak również uciska ich ujścia. Kiedy jednak wiotczeją, kobieta zaczyna mieć problemy z nietrzymaniem moczu, wypadaniem macicy i innymi dolegliwościami.

źródło: forumzdrowia.pl

Mięśnie dna miednicy należą do grupy tzw. mięśni głębokich. Często więc zupełnie nieświadomie zaniedbujemy je, a siedzący tryb życia i stres dodatkowo je osłabiają. W efekcie u wielu osób z biegiem czasu stają się one coraz słabsze i coraz bardziej wiotkie. W efekcie narządy wewnętrzne tracą stabilność i zaczynają funkcjonować nieprawidłowo.

Silne mięśnie Kegla nie tylko poprawiają jakość życia seksualnego, ułatwiają poród i powrót do formy po ciąży, ale także zapobiegają nietrzymaniu moczu, wypadaniu macicy oraz pęcherza moczowego.

Ich sprawność ma również przełożenie na kondycje kręgosłupa, erekcję u mężczyzn, a nawet na procesy trawienne.
Z wiekiem mięśnie dna miednicy słabną i wiotczeją. Szczególnym obciążeniem dla nich jest również ciąża i poród, kiedy to mięśnie okolic pochwy i krocza rozciągają się najmocniej. Wiele kobiet właśnie po ciąży zaczyna mieć problemy z nietrzymaniem moczu. Nie pomaga również fakt, iż w toku ewolucji gatunek ludzki przyjął postawę wyprostowaną, w skutek czego wnętrze jamy brzusznej i miednicy mniejszej opada w kierunku dna miednicy pod wpływem siły grawitacji. W pewnym sensie dysfunkcje mięśni dna miednicy są chorobą cywilizacyjną.
Ćwiczenia rehabilitacyjne mięśni dna miednicy, które potocznie nazywane są ćwiczeniami Kegla, mają na celu ich wzmocnienie oraz nabycie umiejętności ich kontrolowania. Są najlepszym sposobem na szybki powrót do formy i zapobiegnięcie nieprzyjemnym dolegliwościom. Pierwotnie zalecane były kobietom w ramach profilaktyki i leczenia nietrzymania moczu. Szybko jednak zauważono, że przynoszą szereg innych korzyści, w tym także w obszarze życia seksualnego. Z uwagi na ich wpływ na erekcję, często zalecane są także mężczyznom.
Ćwiczyć może i powinna każda kobieta, bez względu na swój wiek czy sprawność fizyczną. Warto zacząć ćwiczyć jak najwcześniej, bo to znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia w przyszłości problemów z nietrzymaniem moczu i innych dolegliwości. Silne mięśnie dna miednicy to również łatwiejszy poród, krótsza rekonwalescencja po porodzie i oczywiście lepsze życie seksualne.
Trzeba jednak pamiętać o tym, że nie tylko wiotkość mięśni dna miednicy może być problemem, ale także ich nadmierne napięcie. Jeśli mięśnie są osłabione, nie mogą skutecznie podtrzymywać narządów wewnętrznych i ich zawartości. Jeśli są zbyt słabe, kobieta może skarżyć się na bóle brzucha, bóle dolnego odcinka kręgosłupa, bóle podczas badania ginekologicznego, aplikowania tamponu czy stosunku, mieć trudności z wypróżnianiem, jak również z nietrzymaniem moczu.

Napięte czy osłabione mięśnie dnia miednicy?

Z uwagi na fakt, iż symptomy w obu przypadkach mogą być podobne (zwłaszcza jeśli chodzi o problemy z nietrzymaniem moczu), warto wiedzieć, czy problemem jest osłabienie i wiotkość czy też nadmierne napięcie mięśni dna miednicy.

Aby ocenić stan mięśni dna miednicy warto skonsultować się z fizjoterapeutą lub lekarzem. Istnieje także kilka objawów, które ułatwią zdiagnozowanie problemu.

Osłabione mięśnie dnia miednicy

  • gubienie moczu podczas kichania, kaszlu, dźwigania
  • uczucie ciągłego i silnego parcia na mocz
  • nietrzymanie stolca i/lub gazów
  • uczucie ciężaru lub ucisku w dole brzucha
  • uczucie ciężaru pochwie (poczucie, że „zaraz z niej coś wypadnie”)
  • uczucie, że “zaraz coś wypadnie” z pochwy
  • ból w dolnym odcinku kręgosłupa
  • ból w okolicy stawów biodrowych
  • odczuwanie częstego parcia na stolec, czasem także nietrzymanie stolca

Zbyt napięte mięśnie dnia miednicy

  • ból podczas stosunku
  • ból podczas wkładania lub stosowania tamponu
  • ból podczas badania ginekologicznego
  • trudności podczas wypróżniania (ból, dyskomfort), częste zaparcia
  • częste uczucie parcia na mocz, słaby i/lub nierówny strumień moczu
  • nietrzymanie moczu
  • ból miednicy, bóle w dole brzucha i/lub w dolnym odcinku kręgosłupa, bóle pachwin, nasilające się na skutek długotrwałego siedzenia
  • odczuwanie mrowienia lub drętwienia w okolicach krocza

W przypadku osłabienia mięśni dna miednicy zalecane są ćwiczenia polegające na naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiu oraz stosowanie kulek waginalnych. Przeciwwskazaniem są tu wszelkie urazy i schorzenia neurologiczne.

Kiedy jednak mięśnie dna miednicy są nadmiernie napięte, wszelkie ćwiczenia polegające na ich napinaniu przyniosą więcej szkód niż pożytku. W takiej sytuacji zalecane są ćwiczenia rozluźniające i odciążające, spacery oraz oddychanie przeponowe. Nie należy stosować kulek waginalnych.

W obu przypadkach warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który dobierze najbardziej odpowiedni zestaw ćwiczeń i poinstruuje, jak należy je prawidłowo wykonywać.

Przyczyny zaburzeń

Istnieje wiele czynników podwyższających ryzyko wystąpienia jednej z powyższych dysfunkcji mięśni dna miednicy. Należą do nich: nadwaga, siedzący tryb życia, zła dieta, niska świadomość własnego ciała, nieprawidłowe zachowania w okresie połogu, ciężka praca fizyczna. Istotny jest tu również wiek kobiety, bo wraz z nim zmienia się struktura włókien mięśniowych. Im kobieta jest starsza, tym trudniej jest jej odzyskać i utrzymać sprawność mięśni dna miednicy.

Ponadto z wiekiem u kobiet po porodach naturalnych mięśniówka przepony moczowo-płciowej może zanikać. Co więcej – niekiedy mięśnie dna miednicy mogą być okresowo bardziej osłabione i  wrażliwe na przeciążenia, niż zwykle.

Dzieje się tak na skutek wahań hormonalnych na początku i końcu cyklu miesiączkowego, w czasie menopauzy, w okresie ciąży i w pierwszym roku po porodzie. Podobny wpływ mają także wszelkie zabiegi operacyjne w obrębie jamy miednicy oraz poród siłami natury, podczas którego mięśnie ulegają znacznemu rozciągnięciu i bez odpowiednich ćwiczeń nie wracają już do pierwotnej sprawności.

Szczególnie ciężką sytuacją są tu komplikacje podczas porodu, przedłużające się porody, powikłania i wspomaganie porodu oksytocyną. Warto jednak pamiętać, że nie poród jest tu czynnikiem ryzyka, ale to, jak kobieta dba o siebie w okresie połogu i krótko po nim. Postępowanie po porodzie decyduje o tym, czy tkanki powrócą do pierwotnej sprawności, nie zaś sam poród.

Najczęstsze zaburzenia

Nietrzymanie moczu

Najpowszechniejsze i jedno z najpoważniejszych schorzeń, utrudnia codzienne funkcjonowanie, często prowadzi do wycofania z życia społecznego.

Obniżenie/wypadanie narządów

Drugie z najczęstszych schorzeń – opadanie lub wypadanie pęcherza moczowego, macicy, pochwy, jelit na skutek nieprawidłowego napięcia mięśni dna miednicy.

Zaburzenia wypróżniania

Częste parcie na stolec, upuszczanie stolca z powodu zbyt słabego napięcia mięśni dna miednicy lub zaparcia, hemoroidy z powodu nadmiernego ich napięcia.

Męskie problemy

Zaburzenia erekcji, problemy z nietrzymaniem moczu, częste i silne parcie na mocz związane z przerostem prostaty i zaburzeniami napięcia mięśni dna miednicy.

Bóle kręgosłupa

Przewlekłe bóle dolnego odcinka kręgosłupa i okolic dołu brzucha oraz sztywność karku, wynikające z niestabilności odcinka lędźwiowo-krzyżowego.

Profilaktyka – lepiej zapobiegać niż leczyć!

Na prawidłowe funkcjonowanie mięśni dna miednicy składają się: dobre napięcie mięśniowe, właściwe reakcje odruchowe oraz odpowiednie rozluźnienie mięśni. Właściwe napięcie utrzymuje i stabilizuje narządy miednicy mniejszej oraz ich ujścia. Jest ono również konieczne dla prawidłowego przebiegu reakcji odruchowych oraz rozluźnienia mięśni Kegla.

Prawidłowość reakcji odruchowych zapewnia utrzymanie stałego napięcia mięśniowego i wywołanie odpowiedniego skurczu tych mięśni w sytuacji silnego wzrostu ciśnienia śródbrzusznego (np. kichnięcie, kaszel).

Właściwe rozluźnienie mięśni Kegla z kolei często mylone jest z ich osłabieniem. Słabe mięśnie są wiotkie, silne natomiast potrafią całkowicie się rozluźnić np. podczas porodu, dzięki czemu przebiega on łatwiej. Rozluźnienie mięśni krocza jest również istotne w procesie mikcji i wypróżniania. Słabe lub zbyt napięte mięśnie dna miednicy zaburzają te procesy, prowadząc do szeregu dolegliwości.

Warto więc odpowiednio ćwiczyć mięśnie dna miednicy, bo tylko regularne i właściwe dbanie o nie utrzyma je w dobrej kondycji. Ćwiczyć warto tym bardziej, im więcej jest czynników, które osłabiają mięśnie Kegla, jak np. ciąża, poród, nadwaga.